Dutch

Fuck that social contract

Zodra je zegt, ik ben anarchist en ik heb een uitkering is de kans groot dat een of andere pipo gaat zeggen: tss, wel tegen de staat zijn maar er toch geld van ontvangen. Een redenatie die volgens diegene meestal op zich zelf staat zodat ie vergnoegd denkt te hebben gewonnen. Dat deze uitspraak meestal gedaan wordt door mensen die ook zeggen: al die buitenlanders jatten mijn baan, en in dezelfde discussie weten te zeggen dat ze hier alleen maar komen om een uitkering op te strijken en lui en werkloos te zijn, behoeft eigenlijk geen verwondering te wekken.
Maar goed, ik ben dus een soort van anarchist, en ik wil een uitkering. Ik wil geld van de staat en vervolgens doen waar ik zin in heb. Helaas zijn het niet meer de jaren 80, dus tegenwoordig mag dat niet meer van de kleinburgerlijke middenstanders geest die door dit enge door prikkeldraad omringde landje waart.
Waarom ik daar recht op denk te hebben?
Omdat ik nooit een contract met deze samenleving of staat aan heb willen gaan. Ik ben hier geboren, kreeg een Nederlandse Nationaliteit, en daar moet ik verdomme maar blij mee zijn. Want je hebt toch geluk als je in zo’n welvarend land geboren bent? Nou, weet je, houd die welvaart van je maar. Ik ben redelijk gelukkig met 4 muren en een dak, wat kleding, platen en zo nu en dan eens een goede fles whisky of zo. En wat vrienden om me heen. Dat is wat ik van het leven wil. Beetje schrijven, wat aankloten, niks doen, wel wat doen, weet ik veel.
Maar helaas, in deze maatschappij mag dat niet zomaar, tenzij je rijk geboren bent, dan kun je met respect aangekeken worden als je wat aankloot en geld er door heen brast zonder te werken. (waar de ouders waarschijnlijk hard voor hebben gewerkt, of, nog waarschijnlijker, andere mensen hard voor hebben uitgebuit..)
Anders wordt er van je verwacht dat je netjes gaat studeren, werken, huisje en dat soort onzin haalt, en braaf je belasting betaald zodat de staat haar deel van het sociale contract na kan komen. Je bescherming bieden tegen geboefte, en je te beschermen en verzorgen in het geval van ziekte of ouderdom.
Hartstikke goed idee natuurlijk, dat we elkaar helpen en voor elkaar zorgen wanneer het nodig is. Dat zorgt er toch voor dat je als mens makkelijker overleeft. In theorie is zo’n sociaal contract ook niet verkeerd, alleen de uitvoering zint me niet.
Ik ben het namelijk helemaal niet eens met wat deze staat uit mijn naam loopt te doen. En ook niet met de vorm van invloed die ik daar op uit kan oefenen. Dat politieke circus wil ik niet, ik wil geen indirecte vertegenwoordiging, politieke partijen en al die democratische farce. Maar je kunt er wel niet aan meedoen, en vervolgens dus geen invloed uitoefenen (voor zover er sowieso sprake van enige invloed is..) maar dat verandert noch de staat noch de termen van het sociaal contract wat ik dus bij geboorte al (onvrijwillig!) ben aangegegaan.
Ik kan natuurlijk mijn sociaal contract met de Nederlandsche Staat beeindigen, en inruilen voor dat van een andere staat, mits ik aan de juiste voorwaarden voldoe. Maar dat wil ik waarschijnlijk ook niet, omdat er geen staat is in deze wereld die een contract aanbiedt wat ik wil ondertekenen. Het enige contract wat ik kan of wil accepteren is een contract wat ik samen met een groep opstel, wat uit eigen keuze ondertekent kan worden en ook weer opgezegd.
Ergo, ik zit opgescheept met een waardeloos sociaal contract waar ik niet onderuit kan, wat mij allemaal verplichtingen oplegt waar ik nimmer om heb gevraagd in ruil voor enkele rechten of zekerheden waar ik ook niet persé iets mee wil. Maar, omdat ik nu eenmaal aan dit contract vastzit, neem ik het recht op een uitkering. De plicht tot werken daarvoor accepteer ik niet. Dan hadden ze me maar moeten vragen of ik het contract accepteerde toen ik op zelfstandige leeftijd kwam. En me de optie moeten geven om neen te zeggen, en vervolgens naar een Staatsloos gebied toe te sturen, waar ik onafhankelijk kan leven van de staat en deze maatschappij. Waar ik met de mensen om me heen een contract op kan stellen dat vrijwillig na gekomen wordt.
Iedereen zou dat recht moeten hebben, om het contract te weigeren zodra je 16 ofzo wordt. Dat je kunt kiezen tussen de veiligheid van een maatschappij met al bekende wetten, regels en plichten, of dat je zegt, nee, dat lijkt me niks, ik weiger dit contract en

 

ga op zoek naar een andere club.
Ik eis het recht op stateloosheid, op luiheid en op vrijheid. Op naar Utopia!(en als we daar zijn, dan zien we dan wel hoe en wat we gaan doen ok?)

Morele vernietiging (2009)

Morele Vernietiging

Rafael Lemkin schreef ooit dat er meerdere soorten van genocide zijn. De uitgedunde definitie die de Verenigde Naties tegenwoordig gebruiken is niet meer dan het vermijden van de consequenties voor de destijds machtige landen binnen onze aardkloot (als ik het er erg duidelijk bovenop moet leggen: de Verenigde Staten, de voormalige Sovjet Unie en de Europese koloniale machten).

Ikzelf ga liever uit van Lemkin’s definitie van genocide die toch wat groter is dan de gebruikte vorm. Eén van de soorten genocide die hij noemt is de zogenaamde ‘morele genocide’ waarin een volk gedreven wordt tot zelfvernietiging door een intoxicatie van drank, drugs, seks en met andere woorden een ongecontroleerde decadentie en intellectueel verval. Geeft een volk genoeg drank, pornografie en goktenten en het drijft zichzelf tot vernietiging. Dit was één van de methodes die de Nazi’s gebruikten tegen de Poolse populatie. Een soort gelijke ontwikkeling zien we in veel kapitalistische ontwikkelingslanden zoals het land waar ik nu verblijf, Peru. Hoewel hier de aanval niet zozeer gericht is op een specifieke etnische groep, is deze gericht op gehele lagen binnen de samenleving. Ontneem het volk toegang tot “objectieve” informatie en creativiteit en geef het in plaats daarvan drank en plaatjes van half naakte dames en het resultaat wordt duidelijk. Men staart apathisch naar de televisie om de bilspleet van de danseres te bekijken. Af en toe mogen deze mensen naar buiten om nog meer te drinken en te dansen terwijl ze weer naar de bilspleet van een jonge dame staren.

Vat dit niet verkeerd op, dit beeld is niet een motivatie voor een soort Christelijk conservatisme waarin dit niet meer mag. Het probleem is dat het volk systematisch apathisch en dom gehouden wordt. Introduceer boeken, kunst en andere creatieve uitdagingen en er zal een verandering ontstaan in de mentaliteit. Wat landen als Peru nodig hebben zijn goed geschoolde en kundige mensen (technocraten) die het land verder omhoog kunnen brengen. Af van het kapitalistische model dat iedereen dom probeert te houden om zo de winst voor de lokale en internationale elite te vergroten en zeker geen terugkeer naar het militaire tijdperk waarin de economie de grond in wordt geboord omdat iedereen met de nodige kennis weg is. Ja, de sociaaleconomische veranderingen zijn nodig, maar toch moet de economie aan de gang blijven. Als we kijken naar de geschiedenis, dan zien we dat Japan een lokale supermacht is geworden doordat het zijn mensen naar Europa en de Verenigde Staten stuurde om daar opgeleid te worden. Uiteindelijk heeft Japan deze ‘Westerse kennis’ tegen de Geallieerden gebruikt…
Wat men dus nodig heeft is kennis en technologie. Kennis en technologie stelt ons in staat onafhankelijk te worden van zij die deze dingen al hebben. Landen zoals Bolivia moeten onderhandelen met buitenlandse bedrijven en organisaties voor de winning van haar grondstoffen omdat zij de kennis en technologie hiervoor niet beschikken (kapitaal is een ander probleem waar ook naar gekeken moet worden). Als de zogenaamde Derde Wereld zelf de nodige kennis en technologie in handen hebben zal de machtspositie van de ontwikkelde landen wat betreft dit verdwijnen.

Dit is de reden waarom de populatie van deze landen altijd de werkelijke ‘vijand’ zijn geweest van de supermachten en niet zozeer de andere supermachten. De Sovjet Unie en de Verenigde Staten voerden primair een strijd tegen de bevolking van de ontwikkelingslanden om zo hun grondstofvoorraden te garanderen. Hoewel deze twee politieke blokken geen bondgenoten waren, waren het zeker geen directe vijanden, hoogstens rivalen.

De lokale populatie moet dus dom gehouden worden en de methode van ‘morele genocide’ (of misschien kan dit beter “morele vernietiging” genoemd worden omdat het zich niet richt op een specifieke etnische groep) past hier perfect in. Leidt het af door het te vergiftigen met drank, gokhallen en pornografie en de intellectuele ontwikkeling (en dus potentiële onafhankelijkheid wat betreft kennis en technologie) wordt stilgehouden. Zodra je de kinderen van de bevolking introduceert met boeken, goed onderwijs en creatieve/intellectuele uitdagingen zal dit systeem ineenstorten als een huis van kaarten met scheuren erin. Wil men deze landen werkelijk helpen, dan zal men moeten werken aan het intellectuele kapitaal van de lokale populatie. Als men van jongs af aan al goed onderwijs krijgt en kennis opdoet, zal dit in de latere jaren doorgaan. Wat we in Peru echter zien is dat dit niet gebeurd, de morele vernietiging en het slechte onderwijs (universiteiten die het niveau hebben van een VMBO zijn niet zeldzaam) dat jarenlang systematisch is doorgevoerd hebben hier wel voor gezorgd.

Betekent dit dat er een revolutie nodig is? Sommigen zullen zeggen van wel, anderen zullen terughoudender zijn met het gebruik van dit soort termen. Een nieuwe burgeroorlog is niet iets waar men hier op wacht en de ‘representatieve democratie’ die er is, is niet meer dan het stemmen op de ‘minst erge’ (lo mejor de lo peor) kandidaat. De radicale verandering (als je die een revolutie wilt noemen) moet dus van onderaf komen, niet specifiek in de vorm dat het volk een coup d’etat pleegt, maar dat het zichzelf emancipeert (ga ik weer hoor!) door zichzelf intellectueel te ontwikkelen.

Wat we dus nodig hebben is kennis. Introduceer kinderen boeken, verbeter het onderwijs en daag het volk op een creatieve en intellectuele manier uit.

Russian bombers fly over Netherlands (again)

Two Royal Netherlands Air Force (RNLAF) F-16s on quick action alert this morning intercepted a pair of Russian Tu-95 Bear bombers flying in Dutch airspace without identifying themselves. As usual, the RNLAF fighters were guided by the Air Operations Control Station in Nieuw-Milligen.

Story here.  Its the second time this summer Russian bombers have crossed Dutch airspace and fourth incident of this kind this year. It is obvious that the invasion is imminent and therefore i am overfilled with joy and anticipation. Our new overlords shall straighten out this decadent pit of filth once and for all.

Update: a fresh article with more info here (in Dutch).

Kleine wasjes, grote wasjes…

Gera – Extreem-rechtse bezoekers van “Rock for Germany” zijn verrast met een gratis t-shirt waarin achteraf een anti-rechts boodschap in verborgen bleek te zitten.

Bij ontvangst stond er op het shirt “Hardcore Rebellen, Nationaal en Vrij.” Deze shirts waren uitgedeeld aan 250 bezoekers van het concert door de organisatie, welke de shirts uit een anonieme bron heeft ontvangen. Echter, na een rondje wasmachine geeft het shirt een andere boodschap: Wat jouw t-shirt kan, kan jij ook. We helpen je weg te komen bij extreem rechts.”

De shirt bleken bij EXIT vandaan te komen, een organisatie die mensen helpt om weg te komen bij extreem-rechtse organisaties. De mensen van “Rock for Germany” waren niet blij met de shirts en noemden het geldverspilling.

Bernd Wagner, de oprichter van EXIT was van mening dat de shirts hun doel hebben bereikt: Het bereiken van rechts-extremisten die er over denken de ideologie achter zich te laten.